Kefir

Iedere dag gunnen wij onszelf een heerlijke beker kefir. Kefir, oftewel het yoghurtplantje was een echte hype in de jaren zeventig en was in die zin een gepasseerd station in ons leven. Vorig jaar echter kwamen wij er via een vriendin weer mee in contact. Ze wist ons veel te vertellen over de voordelen en het hoe en waarom, dus hebben we 'korrels' van haar meegekregen. Sindsdien slaan we vrijwel geen dag over.

Het is zo lekker. En als we op een bepaald moment wat veel hebben maken we er gewoon hangop van. Heerlijk.


Kefir komt van oorsprong uit de Kaukasus en Tibet. Melkzuurbacteriën en gisten fermenteren de melk, waardoor hij zurig wordt. Je kunt het qua smaak vergelijken met die ouderwetse milde karnemelksmaak. Hij is ook lichtelijk lobbig. Het is wel zo dat hij zuurder wordt als je hem langer laat staan (of veel korrels in verhouding tot de melk hebt). Het wordt mij gauw te zuur, dus wij halen al snel de overtollige kefir er uit.
Het werkt als een probiotica alleen krijg je bij kefir geen industriële toevoegingen en dat is ons heel wat waard.


Omdat de korrels aangroeien kun je met regelmaat 'snoeien'. Wat je over hebt is makkelijk in de koelkast te bewaren. Gewoon in een jampot onder water. Zo kun je ook regelmatig uitdelen en anderen blij maken met een portie kefir. Helaas zijn wij langzamerhand klaar met uitdelen. De mensen die er graag iets mee willen doen hebben het al gekregen en verder wil men dan toch maar liever het probioticaflesje uit de supermarkt blijven gebruiken.... (maar als je belangstelling hebt, wij hebben vaak iets over, vraag gerust!)

Het enige dat je nodig hebt is een plastic zeef en kom (of een stenen kan, dat werkt ook) Als het maar geen metaal is. De zurende kefir en metaal werken namelijk niet goed op elkaar.