Ik heb er twee keer van kunnen drogen. Gewoon een oude hordeur in het schuurtje op twee latten, een paar weken geduld en heerlijke geurende kruiden voor de winter. Ik heb twee jaar geleden veel vlierbloesem geplukt en gedroogd (prima remedie als je verkouden begint te worden!) en als je nu nog thee zet van de restanten geurt het nog. Overigens gaat de werkzaamheid wel achteruit, maar ik vind het zonde om nieuwe te plukken als ik vorige keer 'te gulzig' ben geweest. Je hebt in het begin gewoon geen idee hoeveel je van dingen gaat gebruiken. De brandneteltoppen bijvoorbeeld die we afgelopen voorjaar hadden verzameld waren binnen een maand op. Tja....
Nu hebben we de kippen lekker los lopen in de moestuin, dat werkt als een tierelier om de bodem lekker open en rul te houden. Waar ik alleen niet aan gedacht heb is aan de kruiden. Die staan zo lekker veilig tussen de stenen.... Niet dus. Daar moet ik volgend jaar dus maar iets voor verzinnen. Sommige van de lekker uitgeploegde stukjes bevatten kruiden die eenjarig zijn, dus dat is niet zo erg en voor de rest moeten we maar afwachten wat er terug komt.
Ik had keurige stekken gemaakt van de wilde basilicum (vooral de paarse, wat is die lekker!).
Die deden het ontzettend goed, totdat ik ontdekte dat er dikke rupsen in zaten. Er moeten eitjes op gezeten hebben die in afwachting van de lente gelegd waren. Ik heb nog gedacht zowel de rupsen als de basilicum te kunnen redden, maar ik ben bang dat beide niet gelukt is. De rupsen zijn we 'uit het oog verloren', de basilicum is dood. Helaas. Volgend jaar nieuwe kansen. Eigenlijk is dat ook het leukste, gewoon doen en leren van wat er gebeurt.
En wat kan ik genieten van zo'n rijtje weckpotten met onze zelfgedroogde kruiden op de kast in de keuken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten