Lekker werken

O, wat was het heerlijk weer vandaag. Voor mijn gevoel hebben we echt weken de zon niet gezien. Die scha konden we vandaag helemaal inhalen. Het stukje tuin achter ligt zo heerlijk beschut. De laatste dagen, ondanks de kou en de schrale oostenwind, konden we daar toch lekker zagen en kloven. Daar gingen we vandaag mee verder, maar ja, in de garage lag ons nieuwe kasje. Keurig in de doos. Wat heb je aan een kasje in een doos? En dat terwijl de zon schijnt. Na een paar uurtjes werken in het hout ging het toch kriebelen en ja en ja, hij staat. Het is te donker om er nog een foto van te nemen, dat komt nog wel. Wat een heerlijk gezicht. Natuurlijk wel even een foto van het internet geplukt zodat je een indruk krijgt van hoe het er uit ziet....

Onze tuin is niet zo giga groot, dus dit is eigenlijk perfect. 140 X 140 en 200 hoog, rekjes er in, alles klaar voor gebruik. Het mooie is dat het plastic van de goede soort is. (driehoekje 4).
Je hoort regelmatig van kasjes met plastic omhulsel dat dat eigenlijk binnen een jaar 'af' is, deze heeft een garantie van drie jaar ook als je hem het jaar rond buiten laat staan en is niet giftig!
Mar was al begonnen met het voorzaaien van sla. Nu kan dat in het kasje. En dan straks toch ook paprika's, tomaten en komkommers gaan proberen.
Wat een heerlijke dag. En het mooie is: morgen wordt het zeker zo mooi en we zijn beide vrij....

Kruiden drogen

Een paar jaar geleden zijn we op kleine schaal begonnen met kruiden op verloren plekjes in de tuin te plaatsen. Gewoon voor de pluk als je aan het koken bent. Van lieverlee wat meer bij elkaar gezet, andere planten geofferd aan de ruimte die nodig was en uiteindelijk vorig jaar naast de moestuin tegels uit de grond gehaald en daar een soort kruidentuin ingericht. De kruiden hebben het ongelooflijk goed gedaan en het voordeel is dat ze niet zo door elkaar groeien.

Ik heb er twee keer van kunnen drogen. Gewoon een oude hordeur in het schuurtje op twee latten, een paar weken geduld en heerlijke geurende kruiden voor de winter. Ik heb twee jaar geleden veel vlierbloesem geplukt en gedroogd (prima remedie als je verkouden begint te worden!) en als je nu nog thee zet van de restanten geurt het nog. Overigens gaat de werkzaamheid wel achteruit, maar ik vind het zonde om nieuwe te plukken als ik vorige keer 'te gulzig' ben geweest. Je hebt in het begin gewoon geen idee hoeveel je van dingen gaat gebruiken. De brandneteltoppen bijvoorbeeld die we afgelopen voorjaar hadden verzameld waren binnen een maand op. Tja....

Nu hebben we de kippen lekker los lopen in de moestuin, dat werkt als een tierelier om de bodem lekker open en rul te houden. Waar ik alleen niet aan gedacht heb is aan de kruiden. Die staan zo lekker veilig tussen de stenen.... Niet dus. Daar moet ik volgend jaar dus maar iets voor verzinnen. Sommige van de lekker uitgeploegde stukjes bevatten kruiden die eenjarig zijn, dus dat is niet zo erg en voor de rest moeten we maar afwachten wat er terug komt.

 

Ik had keurige stekken gemaakt van de wilde basilicum (vooral de paarse, wat is die lekker!). 

Die deden het ontzettend goed, totdat ik ontdekte dat er dikke rupsen in zaten. Er moeten eitjes op gezeten hebben die in afwachting van de lente gelegd waren. Ik heb nog gedacht zowel de rupsen als de basilicum te kunnen redden, maar ik ben bang dat beide niet gelukt is. De rupsen zijn we 'uit het oog verloren', de basilicum is dood. Helaas. Volgend jaar nieuwe kansen. Eigenlijk is dat ook het leukste, gewoon doen en leren van wat er gebeurt. 

En wat kan ik genieten van zo'n rijtje weckpotten met onze zelfgedroogde kruiden op de kast in de keuken!

Hout

We bestellen al een paar jaar ons hout via de houtskuorre hier in Drachten. Een bedrijf dat werkt met jongeren voor een zinvolle dagbesteding. Ze zagen, kloven en komen het hout ook nog eens thuis opstapelen. Super geregeld. Het enige is dat ze voornamelijk eikenhout kunnen leveren. We willen ook zo graag wat andere houtsoorten, maar hout is kostbaar tegenwoordig. Ovengedroogd hout gratis thuisbezorgd is zo vreselijk duur, dan is de lol van het op hout stoken er snel af voor ons. We zagen regelmatig stammetjes liggen en kregen ook wel eens wat van deze en gene, maar dat is er niet meer bij. Hout is inderdaad kostbaar geworden. Advertenties als: 'gratis afhalen stammetjes om zelf te zagen', ik kom ze niet meer tegen.

Dit is natuurlijk weer de tijd van het kappen van singels rond weilanden en voor een redelijke prijs konden wij acht kuub gemengd hout op stam kopen. Werd ook keurig thuisbezorgd. We hebben twee dagen gebuffeld, maar alles ligt nu achter. Poe, we kunnen wel merken dat we ouder worden hoor, zo soepel gaat het niet meer.

Wat is het dan toch ook een zegen dat we zelf even Dorn kunnen toepassen, alle wervels die een opdonder hebben gehad weer even netjes op de plek J. De spieren die kraken even verwennen met Steinöl en de schade valt ontzettend mee.

Nu stukje bij beetje zagen. Dat gaat wel even duren, want ik doe dat met de hand. Duurt lang ja, maar ik vind het heerlijk werk en met een goeie zaag vlieg je er door. Kloven vind ik een stuk minder. Gelukkig hoeft maar ongeveer de helft (oké, misschien ietsje meer) maar gekloofd te worden, want veel stammetjes kunnen als ze goed droog zijn, zo de kachel in.

Kefir

Iedere dag gunnen wij onszelf een heerlijke beker kefir. Kefir, oftewel het yoghurtplantje was een echte hype in de jaren zeventig en was in die zin een gepasseerd station in ons leven. Vorig jaar echter kwamen wij er via een vriendin weer mee in contact. Ze wist ons veel te vertellen over de voordelen en het hoe en waarom, dus hebben we 'korrels' van haar meegekregen. Sindsdien slaan we vrijwel geen dag over.

Het is zo lekker. En als we op een bepaald moment wat veel hebben maken we er gewoon hangop van. Heerlijk.


Kefir komt van oorsprong uit de Kaukasus en Tibet. Melkzuurbacteriën en gisten fermenteren de melk, waardoor hij zurig wordt. Je kunt het qua smaak vergelijken met die ouderwetse milde karnemelksmaak. Hij is ook lichtelijk lobbig. Het is wel zo dat hij zuurder wordt als je hem langer laat staan (of veel korrels in verhouding tot de melk hebt). Het wordt mij gauw te zuur, dus wij halen al snel de overtollige kefir er uit.
Het werkt als een probiotica alleen krijg je bij kefir geen industriële toevoegingen en dat is ons heel wat waard.


Omdat de korrels aangroeien kun je met regelmaat 'snoeien'. Wat je over hebt is makkelijk in de koelkast te bewaren. Gewoon in een jampot onder water. Zo kun je ook regelmatig uitdelen en anderen blij maken met een portie kefir. Helaas zijn wij langzamerhand klaar met uitdelen. De mensen die er graag iets mee willen doen hebben het al gekregen en verder wil men dan toch maar liever het probioticaflesje uit de supermarkt blijven gebruiken.... (maar als je belangstelling hebt, wij hebben vaak iets over, vraag gerust!)

Het enige dat je nodig hebt is een plastic zeef en kom (of een stenen kan, dat werkt ook) Als het maar geen metaal is. De zurende kefir en metaal werken namelijk niet goed op elkaar.