Nou weten we dat jonge hennen die gaan leggen moeten leren hoe ze dat moeten doen. Vandaar dat je wel eens een vreemd ei vindt, vaak lang en ook wel eens met een dubbele dooier.
We hebben 1 hennetje die nog wel eens een windei produceert. Maar wat we gister vonden... Dat heb ik nog nooit gezien en ook nog nooit gehoord. Maar als iemand dergelijke ervaringen heeft hoor ik het graag!
We hebben twee iets oudere 'ratjetoe'krielen en vier jonge Barnevelder krielen. De oude kippen hebben keurig een naam, maar die vier Barnevelders zijn niet uit elkaar te houden, dus die noemen we de vier musketiers. Is dit het product van het kleine en zeer ondergeschikte hennetje of kan iedere kip zoiets produceren?
Na het openen bleek dat er alleen een beetje eiwit in zat. Wel een heel raar compact bolletje, toen we het op de stoep gooiden voor de kippen (uiteraard zonder schaal, want ze moeten niet weten waar dat lekkere hapje vandaan komt. Als je de pech hebt dat ze ontdekken wat er in een ei zit maken ze ze allemaal kapot). Het liep niet uit. Overigens kreeg het daar ook niet veel kans voor, want ze waren er als de kippen bij om dat heerlijks te verorberen.
Links het ei van een musketier, in het midden dat van Suzie of Jacobabus en rechts het 'bolletje'
Van alles over zomaar dingetjes in en om ons huis met natuur, eerlijkheid, eco en duurzaamheid als ondertoon.
dinsdag 19 maart 2013
zaterdag 2 maart 2013
rijst in dekbed
Als we het dan toch over koken op de kachel hebben, dan ook maar even onze avonturen met het koken van rijst vermelden. Rijst wordt het lekkerst als je haar stoomt (eerst voorkoken, dan afgieten en stomen). Maar een heel goed alternatief is rijst koken in de hooikist. Nou hebben wij geen hooikist, maar wel een wollen dekbed. Dat werkt uitstekend. Het enige nadeel is, dat je door de (toch) ontsnappende stoom 's nachts in de rijstlucht ligt. Nou vind ik rijst heerlijk ruiken, maar niet als ik in slaap wil komen. Daarom wikkelen we de pan eerst in kranten (isoleert ook nog eens extra). Overigens kun je ook prima de rijst laten garen in een synthetisch dekbed hoor, dat lukt op vakantie ook altijd prima.
Kook de rijst vijf minuten, even met de vork losroeren. In kranten gewikkeld ongeveer een uur in het dekbed zetten. Twee uur of drie uur is ook prima, hij is dan nog steeds heet en het blijft een mooie droge korrel. Nooit meer plakkende rijst op deze manier!! Aanradertje dus.
Kook de rijst vijf minuten, even met de vork losroeren. In kranten gewikkeld ongeveer een uur in het dekbed zetten. Twee uur of drie uur is ook prima, hij is dan nog steeds heet en het blijft een mooie droge korrel. Nooit meer plakkende rijst op deze manier!! Aanradertje dus.
meer koken op de kachel
We worden steeds handiger in het koken op de kachel. Als ik heel eerlijk ben: wij hebben de laatste twee maanden het gas eigenlijk niet aan gehad. Onlangs heb ik een rijsttafel gemaakt en mijn ervaring was dat zelfs het fruiten van de boemboe beter en makkelijker ging op de kachel.
Vervolgens hebben de gerechtjes heerlijk staan stoven. Onze ervaring is dat je groentes gerust drie uur op de kachel kunt laten staan en dat aardappelen en groentes door en door gaar zijn, maar nog steeds bite hebben, terwijl vlees absoluut mals en gaar is. De smaken zijn zoveel intenser dan als het gekookt is (terwijl het nu ook staat te koken?) Het blijft een raar fenomeen. We gooien tegenwoordig veel bij elkaar in. Een paar jaar geleden via 'pro idee' een pan gekocht die dezelfde eigenschappen zou hebben als een römertopf, alleen doordat hij van metaal is een stuk minder omslachtig. Ik heb er wel eens een stoofschotel in gemaakt in de oven, maar nooit ontdekt waarom hij nou beter zou functioneren als een ovenschaal. Hij was dan ook ergens achter in een kast beland. Je weet hoe dat gaat met dat soort miskopen.
Maar nu we experimenteren met koken op de kachel is hij gepromoveerd. Meerdere malen per week wordt hij gevuld met diverse groentes en vlees. Beetje boter er in, beetje (veel of weinig, maar net waar je zin in hebt) vocht, diverse groentes, eventueel aardappelen en zelfs gehakt of stooflapje er bij, je kunt het zo gek niet bedenken of we hebben het er al in gehad. Het rare is dat alle smaken afzonderlijk in tact blijven. Waarschijnlijk werkt de pan zo goed, door de ribbels op de bodem. Het lijkt me het geheim waarom deze pan inderdaad zo goed functioneert. Vandaag de laatste snijbonen uit de vriezer gehaald, beetje boter in de pan, zo de diepgevroren bonen er bij, gehakt teentje knoflook er op, bevroren soepvlees er op, beetje zout beetje peper. Deksel er op en twee uur laten staan. Dat is alles.
We hebben het al met veel mensen gehad over koken op de kachel. Men zegt al gauw dat ze er geen tijd voor hebben, maar het rare is dat het juist zo vreselijk veel tijd bespaard. Je moet alleen even anders denken. Afhankelijk van wat je eet zet je een paar uur van te voren je eten op de kachel en gaat verder met wat je aan het doen was. Ook losse pannen met aardappelen, groentes en vlees apart is prima te doen.
We hebben wel een paar prachtige oude gietijzeren treefjes op de kop kunnen tikken op marktplaats, daar maken we ook dankbaar gebruik van. Je moet wel wat experimenteren met temperaturen. En dan ligt het er natuurlijk ook aan hoe heet je het vuur in de kachel hebt. Kortom een groot avontuur. Wij zijn er achter gekomen dat eten helemaal geen 100 graden nodig heeft om te garen, dat ook voor bakken en braden de smaken veel beter worden als je dat iets getemperd doet. Het valt ons nu pas op hoe snel iets aanbrandt in de pan op het gas, hoe laag je het gas ook zet. En ook nog eens hoe onregelmatig de bodem van een pan heet en heter is.
Vervolgens hebben de gerechtjes heerlijk staan stoven. Onze ervaring is dat je groentes gerust drie uur op de kachel kunt laten staan en dat aardappelen en groentes door en door gaar zijn, maar nog steeds bite hebben, terwijl vlees absoluut mals en gaar is. De smaken zijn zoveel intenser dan als het gekookt is (terwijl het nu ook staat te koken?) Het blijft een raar fenomeen. We gooien tegenwoordig veel bij elkaar in. Een paar jaar geleden via 'pro idee' een pan gekocht die dezelfde eigenschappen zou hebben als een römertopf, alleen doordat hij van metaal is een stuk minder omslachtig. Ik heb er wel eens een stoofschotel in gemaakt in de oven, maar nooit ontdekt waarom hij nou beter zou functioneren als een ovenschaal. Hij was dan ook ergens achter in een kast beland. Je weet hoe dat gaat met dat soort miskopen.
Maar nu we experimenteren met koken op de kachel is hij gepromoveerd. Meerdere malen per week wordt hij gevuld met diverse groentes en vlees. Beetje boter er in, beetje (veel of weinig, maar net waar je zin in hebt) vocht, diverse groentes, eventueel aardappelen en zelfs gehakt of stooflapje er bij, je kunt het zo gek niet bedenken of we hebben het er al in gehad. Het rare is dat alle smaken afzonderlijk in tact blijven. Waarschijnlijk werkt de pan zo goed, door de ribbels op de bodem. Het lijkt me het geheim waarom deze pan inderdaad zo goed functioneert. Vandaag de laatste snijbonen uit de vriezer gehaald, beetje boter in de pan, zo de diepgevroren bonen er bij, gehakt teentje knoflook er op, bevroren soepvlees er op, beetje zout beetje peper. Deksel er op en twee uur laten staan. Dat is alles.
We hebben het al met veel mensen gehad over koken op de kachel. Men zegt al gauw dat ze er geen tijd voor hebben, maar het rare is dat het juist zo vreselijk veel tijd bespaard. Je moet alleen even anders denken. Afhankelijk van wat je eet zet je een paar uur van te voren je eten op de kachel en gaat verder met wat je aan het doen was. Ook losse pannen met aardappelen, groentes en vlees apart is prima te doen.
We hebben wel een paar prachtige oude gietijzeren treefjes op de kop kunnen tikken op marktplaats, daar maken we ook dankbaar gebruik van. Je moet wel wat experimenteren met temperaturen. En dan ligt het er natuurlijk ook aan hoe heet je het vuur in de kachel hebt. Kortom een groot avontuur. Wij zijn er achter gekomen dat eten helemaal geen 100 graden nodig heeft om te garen, dat ook voor bakken en braden de smaken veel beter worden als je dat iets getemperd doet. Het valt ons nu pas op hoe snel iets aanbrandt in de pan op het gas, hoe laag je het gas ook zet. En ook nog eens hoe onregelmatig de bodem van een pan heet en heter is.
Kloofmachine
Acht kuub aan stammetjes is best veel en behalve stammetjes zitten er flinke knapen bij. Enkelen daarvan kon ik niet samen met Mar tillen (we worden ouder en ook al vind ik het altijd weer stom als ik dat iemand hoor zeggen... ik moet regelmatig zelf nederigheid erkennen)
Gelukkig krijgen we op dat soort momenten altijd lieve hulp van Joost, dus lagen er binnen een mum van tijd mooie blokken klaar om te kloven.
Nou heb ik een mooie kloofbijl en een paar blokjes draai ik mijn hand (nog niet) voor om, maar ik begon het toch wel te merken na 15 blokken. Uit mijn ooghoeken zag ik de stapel stammetjes liggen en het leek of die groeide en groeide. Hmm.
Bij diverse vrienden hadden wij al kloofmachines aan het werk gezien en voor het niet al te zware werk kun je aardige dingetjes kopen voor niet al te veel geld. Wij hebben dus toch maar geïnvesteerd in onze spieren. Wow wat een geweldig ding.
Het vervelende alleen nu is dat het zo vreselijk leuk is dat we veel te lang doorgaan met zagen en tja, er zijn andere spieren die dat weer niet zo leuk vinden....
Wat is dat toch heerlijk als je zo het eerste hout opstapelt. Vorige week zo tussen neus en lippen door al begonnen, maar we moesten regelmatig binnen opwarmen. Wat een snijdende oostenwind. En wat was het vandaag dan aangenaam. Heerlijk. De zon zou schijnen en dat zal hij wel hebben gedaan, maar niet hier in Drachten. En toch was het genieten buiten. De houtstapel in het hok is vandaag verviervoudigd.
Gelukkig krijgen we op dat soort momenten altijd lieve hulp van Joost, dus lagen er binnen een mum van tijd mooie blokken klaar om te kloven.
Nou heb ik een mooie kloofbijl en een paar blokjes draai ik mijn hand (nog niet) voor om, maar ik begon het toch wel te merken na 15 blokken. Uit mijn ooghoeken zag ik de stapel stammetjes liggen en het leek of die groeide en groeide. Hmm.
Het vervelende alleen nu is dat het zo vreselijk leuk is dat we veel te lang doorgaan met zagen en tja, er zijn andere spieren die dat weer niet zo leuk vinden....
Wat is dat toch heerlijk als je zo het eerste hout opstapelt. Vorige week zo tussen neus en lippen door al begonnen, maar we moesten regelmatig binnen opwarmen. Wat een snijdende oostenwind. En wat was het vandaag dan aangenaam. Heerlijk. De zon zou schijnen en dat zal hij wel hebben gedaan, maar niet hier in Drachten. En toch was het genieten buiten. De houtstapel in het hok is vandaag verviervoudigd.
Abonneren op:
Posts (Atom)